Με ανοιχτές επιστολές, τόσο ο διευθυντής του 3ου δημοτικού σχολείου Διδυμοτείχου, όσο και ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων, διαμαρτύρονται για τη μετεγκατάσταση του σχολείου στο κτήριο που λειτουργεί τώρα η νοσηλευτική, προκειμένου το 3ο δημοτικό να φιλοξενήσει τόσο τη νοσηλευτική όσο και τη νεοσύστατη σχολή ψυχολογίας.
Γονείς και εκπαιδευτικοί αν και τονίζουν ότι για τόσα χρόνια δεν έχει λυθεί το θέμα της στέγασης της νοσηλευτικής, υπογραμμίζουν τα προβλήματα που θα υπάρξουν για τους μαθητές και τους γονείς σε ενδεχόμενο μετεγκατάστασης του 3ου δημοτικού, έστω και προσωρινά.
Οι επιστολές.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ 3ουΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ Διδυμότειχο, Παρασκευή 21 Μαΐου 2021
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Απευθυνόμενοι προς όλους όσοι διοικούν και συνδιοικούν την πόλη στην οποία καλούμαστε να παίξουμε πολλαπλό ρόλο (γονείς, μέλη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 3ου Δημοτικού Σχολείου Διδυμοτείχου, εργαζόμενοι, καταναλωτές και γενικότερα πολίτες της πόλης του Διδυμοτείχου), ερχόμαστε να εκφράσουμε με λύπη και απογοήτευση ότι ενημερωθήκαμε από φήμες αρχικά, σχετικά με την απόφαση της δημοτικής αρχής Διδυμοτείχου να παραχωρήσει τη σχολική μονάδα των παιδιών του 3ου Δημοτικού Σχολείου Διδυμοτείχου, προκειμένου να λειτουργήσει στην πόλη μας Τμήμα Ψυχολογίας της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και να συστεγαστεί το Τμήμα ΤΕΙ Νοσηλευτικής που ήδη λειτουργεί τα τελευταία περίπου 13 έτη.
Η λύπη και η απογοήτευσή μας πηγάζουν από την παντελή απαξίωση εκ μέρους της δημοτικής αρχής προς τους 150 μαθητές και τις οικογένειές τους, τον Διευθυντή και τους δασκάλους, καθώς και τους πολίτες κι ορισμένους επαγγελματίες της πόλης του Διδυμοτείχου. Αισθανόμαστε πως ως ελάχιστη ένδειξη σεβασμού προς τους ανθρώπους αυτούς όφειλε να συζητήσει και να εξηγήσει τους λόγους που οδήγησαν την τοπική αρχή σ’ αυτήν την απόφαση.
Όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι δημότες του Διδυμοτείχου, χάρη στο μεράκι, την διάθεση και την προσωπική εργασία του Διευθυντή, των εκπαιδευτικών και των γονέων των παιδιών αυτών, την συνεργασία και υπακοή των παιδιών και του εκάστοτε Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων που “υπηρέτησε” όλα αυτά τα χρόνια στο σχολείο, το 3ο Δημοτικό Σχολείο Διδυμοτείχου, αποτελεί κόσμημα για την πόλη. Ήταν και είναι πάντα καθαρό, συντηρημένο και καλλωπισμένο, χωρίς πολλές λειτουργικές δαπάνες και πλήρως εξοπλισμένο σε κάθε του αίθουσα διδασκαλίας με νέες τεχνολογίες. Δυστυχώς, κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί ότι αυτά τα «πλεονεκτήματα» του σχολείου, έναντι άλλων σχολικών μονάδων θα αποτελέσουν την καταδίκη του σε κλείσιμο!
Το σχολείο πληροί όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές για να φιλοξενεί μαθητές μικρών ηλικιών και κάθε του γωνία διαμορφώθηκε χρόνο με το χρόνο με προσωπική εργασία και κόπο, απευθυνόμενο πάντα σε μαθητές της πρώτης σχολικής ηλικίας. Την ποιότητα και το υψηλό του επίπεδο αναγνώρισαν ακόμη και παγκόσμιου φήμης οργανώσεις, όπως η οργάνωση «ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ», η οποία μάλιστα, πέραν της συνεχούς και συνεπούς συνεισφοράς της σε ποικίλο και υψηλού κόστους ηλεκτρονικό εξοπλισμό, εξασφάλισε πριν λίγους μήνες την ευγενική χορηγία ιδιωτικής επιχείρησης και από κοινού σχεδίασαν και αναβάθμισαν όλα τα γήπεδα του προαυλίου χώρου, ώστε αυτά να καταστούν ασφαλέστερα για τα παιδιά μας, σε μια εκδήλωση στην οποία παραβρέθηκε και η νυν δημοτική αρχή και η οποία έτυχε πανελλαδικής προβολής, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την προβολή της πόλης. Δυστυχώς όμως και αυτά τα δεδομένα αποτελούν σωρευτικά με τα προηγούμενα την καταδίκη του σχολείου μας σε κλείσιμο!
Από τις ίδιες φήμες, αλλά και στην μετέπειτα άμεση επίσκεψή μας στο Δήμαρχο Διδυμοτείχου, πληροφορηθήκαμε πως υπάρχει η σκέψη – πρόθεση τα παιδιά μας να μοιραστούν, μέρος αυτών σε άλλη σχολική μονάδα της πόλης, αλλά και μέρος αυτών στις εγκαταστάσεις που μέχρι στιγμής φιλοξενούνταν το Τμήμα Νοσηλευτικής! Το μοναδικό «επιχείρημα» που ακούγεται μάλιστα αναφέρεται σε μικρή θυσία των παιδιών και των οικογενειών τους για το καλό της πόλης!
Όπως, προαναφέραμε, το Τμήμα Νοσηλευτικής λειτουργεί τα τελευταία περίπου 13 έτη, σ’ ένα κτίριο που έχει χαρακτηριστεί ακατάλληλο για πολλούς λόγους και γι’ αυτό ήταν όλα αυτά τα χρόνια σε
επισφαλή θέση και οι φοιτητές του κάθε έτος βίωναν ανασφάλεια και δυσχέρεια για όλα όσα αφορούν την λειτουργία αυτού. Αυτά είναι γνωστά και στη σημερινή τοπική αρχή, όπως και στις προηγούμενες, οι οποίες παρότι ισχυρίζονται ότι ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του τόπου, εντούτοις δεν κινήθηκαν προς ετοιμασία νέου χώρου. Η νυν δημοτική αρχή έρχεται σήμερα, λοιπόν, να ενδιαφερθεί και να διαλύσει όλα τα κύτταρα του σχολείου μας, ζητώντας να δεχτούμε να τα μεταφέρει σ’ αυτές τις εγκαταστάσεις, οι οποίες ουδόλως προσομοιάζουν σε σχολικό περιβάλλον.
Οι εγκαταστάσεις που επιθυμεί να μεταφερθούν τα παιδιά στερούνται ακόμη και αναγκαίων χώρων, όπως ο χώρος προαυλισμού (περίφραξη), που σήμερα είναι ο μοναδικός χώρος στάθμευσης οχημάτων στην πόλη, ο (εσωτερικός κι εξωτερικός) χώρος γυμναστηρίου, η αίθουσα πληροφορικής και μουσικής, αίθουσα για τα τμήματα ένταξης και υποδοχής. Υπενθυμίζεται ότι το κτίριο αυτό πριν πολλά χρόνια κρίθηκε ακατάλληλο να φιλοξενεί τους μαθητές του τότε 2ου Δημοτικού Σχολείου, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε νέο και καλύτερο κτίριο.
Παράλληλα, η μεταφορά του συνόλου του εξοπλισμού από τον υπάρχοντα χώρο σε έναν άλλον (άγνωστο το που μπορεί να τοποθετηθεί τόσος εξοπλισμός που υφίσταται) θα σημάνει την φθορά ή ακόμη και την καταστροφή αυτού και επουδενί το 3ο Δημοτικό Σχολείο δεν θα μπορέσει να ξαναγίνει όπως ήταν, ακόμη και στην -μάλλον απίθανη- περίπτωση να επιστρέψει στο φυσικό του χώρο.
Επιπροσθέτως, σε μία περίοδο που η δημόσια υγεία (σωματική αλλά και ψυχική) μικρών και μεγάλων βρίσκεται σε κρίση, επιλέγεται να συνωστιστούν περισσότεροι μαθητές σε μικρότερες εγκαταστάσεις δοκιμάζοντας ακόμη περισσότερο τις αντοχές της κοινωνίας.
Πέραν όλων των προαναφερόμενων, έντονη ανησυχία προκαλούν οι επιπτώσεις που αναμένεται να επέλθουν σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς εξαιτίας της αλλαγής του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών, χωρίς κάποια προφανή και ευκόλως αποδεκτή αιτία που να προκλήθηκε από φυσική καταστροφή ή ανωτέρα βία. Μια τέτοια αλλαγή, σύμφωνα και με την επιστημονική βιβλιογραφία, έχει τη δυναμική να προκαλέσει συναισθηματική αναστάτωση (φόβο, λύπη, άγχος, αγωνία, θυμό, απογοήτευση, έλλειψη συγκέντρωσης) τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Πρόκειται για απώλεια κι επομένως για συναισθήματα πένθους. Διπλό το πένθος, λοιπόν, για όλους όσους θα το βιώσουμε. Πένθος για την απώλεια της ασφάλειας της υγείας μας λόγω του ιού Covid-19 και της διακεκομμένης ελευθερίας μας λόγω των μέτρων προστασίας για υγειονομικούς λόγους, πένθος και για την απώλεια του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών με ό, τι αυτό συνεπάγεται.
Μια ακόμη παράμετρος, η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη στις σκέψεις και τον «σχεδιασμό» της δημοτικής αρχής, είναι η νομιμότητα μιας τέτοιας πιθανής απόφασης, οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες επιτρέπεται να μετακινηθεί μια σχολική μονάδα, αλλά και οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο τόπος προορισμού! Επιπλέον, στο ίδιο επίπεδο, αυτό της νομιμότητας και της ισχύουσας νομοθεσίας, ας αναλογιστούμε όλοι μας και τι πρόκειται να συμβεί με τις άδειες λειτουργίας παρακείμενων καταστημάτων, οι οποίες λόγω της εγγύτητας σε σχολική μονάδα ενδέχεται να χρειαστεί να ανακληθούν, επηρεάζοντας τον βιοπορισμό των επαγγελματιών συμπολιτών μας, αλλά και την κοινωνική ζωή της πόλης που αγωνίζεται καθημερινά για την επιβίωσή της!
Κύριε Δήμαρχε, απαντώντας στο αν επιθυμούμε την ανάπτυξη και την πρόοδο του Διδυμοτείχου, δηλώνουμε ότι οι περισσότεροι εξ ημών παραμένουμε από επιλογή στην πόλη, μεγαλώνουμε εδώ τα παιδιά μας, επενδύουμε εδώ τα χρήματά μας, συμμετέχουμε τόσο ατομικά όσο και συλλογικά στα κοινωνικά και πολιτιστικά δρώμενα, στηρίζοντας την εκάστοτε δημοτική αρχή, αλλά προπαντός την τοπική κοινωνία του Διδυμοτείχου, της οποίας αποτελούμε ενεργά μέλη. Όπως ενώπιον σας, έτσι και δημοσίως, δηλώνουμε πρόθυμοι να συνδράμουμε με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας μας για την υλοποίηση αυτής της κοινής μας επιθυμίας, να μετατραπεί η πόλη μας σε πανεπιστημιούπολη, αρκεί να πραγματοποιηθεί με δημοκρατικές διαδικασίες και χωρίς να χρειαστεί να καταστρέψουμε κάτι, το οποίο μάλιστα εκτός από κτίρια περιλαμβάνει κι ανθρώπινες οντότητες και ψυχές. Σ’ αυτό μας βρίσκεται κάθετα αντίθετους!
Εφιστούμε την προσοχή όλων των συμπολιτών μας, καθώς είναι ανεπίτρεπτο και άτοπο να τίθενται ψευτοδιλήμματα μεταξύ του καλού της πόλης και του καλού των παιδιών αυτής της πόλης! Και σαφέστατα δεν υπάρχει περίπτωση να μπούμε σε διαδικασία σύγκρισης, όπως μας ζητήσατε κατά τη διάρκεια της συνάντησής μας, της συναισθηματικής κατάστασης των παιδιών που καλούνται να βιώσουν συναισθήματα απώλειας, χωρίς αυτό να είναι επιλογή τους, σε σχέση με ενήλικες οι οποίοι μόνοι τους επιλέγουν να μετακινηθούν για επαγγελματικούς λόγους.
Ο Δήμος και η Πολιτεία έχουν ηθικό χρέος και νομική υποχρέωση να παρέχουν την μόρφωση και την υποχρεωτική εκπαίδευση στους νέους και αυτό ακριβώς προσδοκούμε ως πολίτες, ως δημότες, ως γονείς. Σε μια εποχή που κυκλοφορούν εθνικά κι ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα, σε μια εποχή που κυκλοφορούν εκατομμύρια ευρώ, καλούνται 150 παιδιά, ηλικίας 6 έως 12 ετών, να αλλάξουν το εξαιρετικό σχολικό τους περιβάλλον, με ένα άλλο που δεν παρέχει καμία εγγύηση ασφαλείας και σταθερότητας και καμία ποιότητα σχολικής ζωής.
Κλείνοντας, όπως αναφέρουμε παραπάνω, δηλώνουμε φανατικά υπέρμαχοι της ανάπτυξης και της προόδου του Διδυμοτείχου, με συλλογικές και διαλογικές διαδικασίες ενημέρωσης των πολιτών και όχι κρυφές συνεννοήσεις προς αποφυγή αντιδράσεων. Δεν μπορούμε να δεχτούμε η ανεπάρκεια της δημοτικής αρχής των τελευταίων ετών να πέσει στις πλάτες νεαρών μαθητών, δασκάλων και οικογενειών. Δηλώνουμε συμπαραστάτες σε κάθε προσπάθεια αναβάθμισης της πόλης μας, όπως αυτή την σχεδιάζει η Πολιτεία και ο Δήμος, προασπίζοντας πρωτίστως την ασφάλεια και την ποιοτική σχολική ζωή των μικρών μαθητών. Αίτημά μας είναι να λειτουργήσει το Τμήμα Ψυχολογίας και άλλα Τμήματα Ανώτατης εκπαίδευσης στο Διδυμότειχο, για λόγους κοινωνικούς, οικονομικούς και εθνικής ασφάλειας, αλλά σε λίγο μεταγενέστερο χρόνο, όταν και η δημοτική αρχή δηλώνει πως θα έχει δρομολογήσει τις νέες εγκαταστάσεις πλησίον του σταθμού ΟΣΕ Διδυμοτείχου.
Παρακαλούμε, χρονική ευελιξία στην έναρξη λειτουργίας των νέων τμημάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να υπάρξει από μέρους της πολιτείας, δίνοντας στην τοπική αρχή του Διδυμοτείχου το χρονικό περιθώριο που στην πραγματικότητα απαιτείται για να ετοιμαστεί οποιαδήποτε γραφειοκρατική, κτιριακή, λειτουργική εργασία από μέρους της, αντί να ζητείται από τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς να δείξουν ευελιξία, να θυσιαστούν και να διαχειριστούν όλα όσα θα έρθουν ως συνέπεια αυτής της απόφασης άσκοπης μεταφοράς τους.
Κανένα Δημοτικό Σχολείο δεν επιτρέπεται να θυσιαστεί!
Κανένας νεαρός μαθητής δεν επιτρέπεται να θυσιαστεί!
Εκ του Δ.Σ.

Την αντίδρασή του σχετικά με τη μεταφορά των μαθητών του 3ου δημοτικού σχολείου Διδυμοτείχου, εκφράζει και ο διευθυντής του σχολείου Σταύρος Παπαμιχαήλ. Ο κ. Παπαμιχαήλ σε ανοιχτή επιστολή επισημαίνει:

Κύριε Δήμαρχε, αγαπητά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, κύριοι συνδιοικούντες την πόλη μας. Την Τρίτη 18.5.2021 είχαμε την τιμή να επισκεφτεί την πόλη μας ο υφυπουργός του Υ.ΠΑΙ.Θ κ. Συρίγος, μαζί με άλλους επισήμους και παράγοντες, για να εξεταστεί το θέμα της δημιουργίας πανεπιστημιακής σχολής στην πόλη μας και να παρθούν, ίσως, αποφάσεις για το χώρο που θα μπορούσε να στεγαστεί μία ή περισσότερες σχολές στην ακριτική μας πόλη.
Από τις προηγούμενες ημέρες ακούγαμε διάφορες φήμες ότι στο μεγάλο πρόβλημα της στέγασης των πανεπιστημιακών σχολών που πρόκειται να ιδρυθούν στην πόλη μας, μια επιλογή και πρόταση της Δημοτικής αρχής είναι και το Σχολείο μας. Προσωπικά ούτε ήθελα να πιστέψω ότι κάποιοι διοικούντες αυτήν την πόλη, θα σκεφτούν να κάνουν κάτι τέτοιο. Μία ώρα περίπου (10:38 π.μ.) πριν την έλευση του κ. υφυπουργού στην πόλη μας, δέχτηκα τηλεφωνική κλήση από τον κ Δήμαρχο να παρευρεθώ στο γραφείο του για να συζητήσουμε.
Εκεί, λοιπόν, παρουσία τοπικού βουλευτή της συμπολίτευσης του νομού μας, μου ανακοινώθηκε ότι το 3ο Δημοτικό Σχολείο, δηλαδή το Σχολείο μας, θα το επισκεφτεί ο κ. υφυπουργός για να δει τις εγκαταστάσεις του και ότι η Δημοτική αρχή το προτείνει για την προσωρινή (;) εγκατάσταση της ήδη υπάρχουσας σχολής Νοσηλευτικής και μιας ακόμη που θα ιδρυθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.
Ρητά και κατηγορηματικά δήλωσα τις αντιρρήσεις μου. Πριν από αυτό, μάλιστα, εξέφρασα το παράπονό μου ότι, ενώ συζητείται κάτι τόσο σοβαρό, μας ανακοινώνεται, κυριολεκτικά, την τελευταία στιγμή.
Κύριε Δήμαρχε, προτείνετε να μεταστεγαστεί το Σχολείο μας στο παλιό 2ο Δημοτικό Σχολείο, όπου τώρα φιλοξενείται η σχολή της Νοσηλευτικής, σε ένα κτίριο που κατά κοινή ομολογία,
είναι ακατάλληλο να στεγάζει μια πανεπιστημιακή σχολή. Επιπρόσθετα, επειδή δεν επαρκούν οι αίθουσες, κάποια τμήματα προβλέπεται να στεγαστούν στο 4ο Δημοτικό Σχολείο.
Καλούνται, λοιπόν, μικροί μαθητές κάτω των δώδεκα ετών, να φοιτήσουν σε ένα κτίριο το οποίο δεν είναι κατάλληλο για φοιτητές, αλλά είναι κατάλληλο για μαθητές Δημοτικού!!!
Ευλόγως δημιουργούνται τα εξής ερωτήματα, τα οποία απαιτούν απάντηση. Σε ένα κτίριο όπου δεν υπάρχει περιφραγμένος αύλειος χώρος, πού θα βγαίνουν διάλειμμα οι μικροί μαθητές; Εκεί όπου άνθρωποι και αυτοκίνητα γίνονται ένα κατά τις ώρες αιχμής; Εκεί που σε απόσταση αναπνοής έχουν στήσει τραπεζοκαθίσματα οι καφετέριες πάνω στο παράπλευρο οδόστρωμα, με την ανοχή της προηγούμενης Δημοτικής αρχής; Εκεί που διατίθενται μόνο έξι αίθουσες
διδασκαλίας και ένα γραφείο διδασκόντων; Εκεί που οι απαρχαιωμένες τουαλέτες δεν επαρκούν για τον αριθμό των μαθητών μας; Σε ένα κτίριο το οποίο δεν έχει πρόσβαση ΑΜΕΑ που είναι απαραίτητη για ένα τουλάχιστον μαθητή μας;
Αναλογιστήκατε κύριε Δήμαρχε, κύριοι συνδιοικούντες αυτή την πόλη, πώς θα γίνεται η πρόσβαση των γονέων με τα αυτοκίνητα για την αποβίβαση των παιδιών και την αποχώρησή τους το μεσημέρι; Πώς οι γονείς των μαθητών που έχουν αδέρφια θα αφήνουν και θα παραλαμβάνουν τα παιδιά τους συγχρόνως από δύο Σχολεία;
Γνωρίζετε, άραγε, ότι σύμφωνα με το ισχύον προεδρικό διάταγμα 79/2017 ο Διευθυντής του Σχολείου πρέπει να διασφαλίζει την ασφάλεια των μαθητών κλειδώνοντας τις πόρτες του βρίσκεται στο προαύλιο, ούτε
καν γονέας χωρίς την άδεια του Σχολείου; Για ποιο προαύλιο μιλάμε; Για αυτό που δεν υπάρχει περίφραξη; Όπου ο καθένας μπορεί να εισέρχεται μέσα χωρίς κανένα έλεγχο;
Το Σχολείο μας κύριε Δήμαρχε, το οποίο είμαι περήφανος που μου εμπιστεύτηκε η πολιτεία να διοικώ, διαθέτει ένα άριστο ηλεκτρονικό εξοπλισμό με σύγχρονα μέσα διδασκαλίας, ένα άριστο περιβάλλοντα χώρο με σύγχρονα γήπεδα, που μόλις τον περασμένο Οκτώβριο εγκαινιάστηκαν από δωρεά της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί». Καλούμαστε τώρα μικροί μαθητές και διδάσκοντες να εγκατασταθούμε προσωρινά(;) σε ένα κτίριο που δε διαθέτει τίποτα από
αυτά που τώρα διαθέτει το Σχολείο μας.
Καλούνται οι μαθητές μας, λοιπόν, να «θυσιαστούν» (όπως δηλώσατε σε τοπικό κανάλι) και να στερηθούν την αίθουσα Πληροφορικής, το Γυμναστήριο, την αίθουσα Εκδηλώσεων, το
Κυλικείο, την αίθουσα του Τμήματος Ένταξης, την αίθουσα της Παράλληλης Στήριξης, την αίθουσα Μουσικής, την αίθουσα του Τμήματος Υποδοχής, τους προτζέκτορες, τους
διαδραστικούς πίνακες, τους υαλοπίνακες και όλα τα ηλεκτρονικά μέσα που απολαμβάνουν σε μια σύγχρονη σχολική μονάδα, τα οποία σημειωτέον η πολιτεία οφείλει να τους τα παρέχει.
Ισχυρίζεστε ότι όλο αυτό θα είναι για το καλό της πόλης, χωρίς να λαμβάνετε υπόψη ποιο είναι το καλό των μαθητών μας.
Στον εξοπλισμό του Σχολείου μας, κύριε Δήμαρχε, εκτός από την πολιτεία που έχει χρηματοδοτήσει όλα τα παραπάνω, έχουν συνεισφέρει με χρήματα και οι γονείς από το
υστέρημά τους. Επένδυσαν, λοιπόν, στο μέλλον των παιδιών τους και τώρα βλέπουν ότι τα χρήματά τους κινδυνεύουν να χαθούν.
Κανένα Σχολείο, κύριε Δήμαρχε δεν καλείται να εγκαταλειφτεί από τους μαθητές του παρά μόνο σε έκτακτες συνθήκες όπως, σεισμού, πυρκαγιάς ή κακοτεχνιών και επικινδυνότητας. Αυτό
που επιχειρείτε είναι πανελλαδική πρωτοτυπία και χωρίς να υπερβάλω ίσως και παγκόσμια!
Αυτή σας η πρόταση-απόφαση θα έχει δυσάρεστες συνέπειες στον ψυχισμό των μαθητών μας ,που θα είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστούν.
Κανένας πολίτης αυτής της πόλης δε λέει «όχι» στην ίδρυση πανεπιστημιακών σχολών. Εσείς, όμως, με δική σας απόφαση, επιχειρείτε να το πραγματοποιήσετε αυτό στις πλάτες ανήλικων μαθητών και ενός οργανωμένου Σχολείου που, μέχρι στιγμής, λειτουργεί άψογα με κίνδυνο να διαλυθεί και να απαξιωθεί στα μάτια μαθητών, γονέων και ολόκληρης της πόλης.
Με αυτό που επιχειρείτε, κύριε Δήμαρχε, βάζετε (ίσως άθελά σας), ένα ψευτοδίλημμα στην τοπική κοινωνία η οποία οδηγείται σε δρόμους διχασμού. Βάζετε στη μέση μιας διαμάχης
εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, που στην πλειοψηφία τους είναι κάτοικοι αυτής της πόλης και αφήνετε να φανεί στην τοπική κοινωνία ότι, εάν δεν έρθουν οι πανεπιστημιακές σχολές
στην πόλη μας, θα ευθύνεται η σχολική μας οικογένεια που αντιδρά και όχι αυτοί που πήραν λάθος αποφάσεις και έκαναν λάθος σχεδιασμούς τα προηγούμενα χρόνια!
Κύριε Δήμαρχε, σε καμιά οργανωμένη πολιτεία δεν ξεσπιτώνουμε μικρούς μαθητές και εκπαιδευτικούς για να εγκατασταθούν σε χείριστες εγκαταστάσεις, αφήνοντας το άριστο για να
απολαμβάνουν το κάτω του μετρίου. Σε καμιά οργανωμένη πολιτεία δεν παίρνονται τέτοιες αποφάσεις χωρίς να ζητηθεί η γνώμη των άμεσα ενδιαφερομένων, χωρίς να ενημερωθούν οι αρμόδιες αρχές. Αντίθετα, σε μια οργανωμένη πολιτεία οι αρχές αφουγκράζονται τις επιθυμίες των πολιτών και οραματίζονται το μέλλον, παρέχοντας τις καλύτερες συνθήκες στα μικρά παιδιά.
Για τη λειτουργία των Σχολείων κύριε Δήμαρχε, η πολιτεία έχει θεσπίσει, τη Σχολική Επιτροπή, την Επιτροπή Παιδείας, το Σχολικό Συμβούλιο, το Σύλλογο Διδασκόντων, το Σύλλογο
Δασκάλων, το Σύλλογο Γονέων, Διεύθυνση Σχολείου και Διεύθυνση Εκπαίδευσης, σχολικούς Συντονιστές και Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης. Κανένας από αυτούς δεν ενημερώθηκε για τις προθέσεις σας. Κανενός η γνώμη δε ζητήθηκε. Κανενός η πρόταση δεν ακούστηκε. Σε μια οργανωμένη και δημοκρατική κοινωνία, κύριε Δήμαρχε, δεν αποφασίζει μια μικρή ομάδα ανθρώπων για όλους!
Θα πρέπει όσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες αυτής της πόλης τα προηγούμενα χρόνια να μας απαντήσουν, γιατί άφησαν τη σχολή της Νοσηλευτικής για δώδεκα ολόκληρα χρόνια σε ένα κτίριο το οποίο δεν τηρεί τις προδιαγραφές και γιατί δεν μπόρεσαν να δημιουργήσουν τις υποδομές στην πόλη μας, για να έχει τη δυνατότητα να δεχτεί τις πολυπόθητες πανεπιστημιακές σχολές. Έρχεται, λοιπόν, η παρούσα δημοτική αρχή να διαλέξει την πιο εύκολη
λύση, να ξεσπιτώσει, δηλαδή, μια πλήρως οργανωμένη και λειτουργική σχολική μονάδα και να
δημιουργήσει αναστάτωση σε μαθητές και οικογένειες.
Σε εσάς και τους άλλους δημοτικούς άρχοντες, κύριε Δήμαρχε, πέφτει το βάρος να εξηγήσετε σε ανήλικα παιδιά, γιατί θα πρέπει να στερηθούν ένα τέτοιο περιβάλλον άρτια οργανωμένο και
γιατί θα πρέπει να πληρώσουν τα λάθη των μεγαλύτερών τους. Σε σας πέφτει το βάρος να εξηγήσετε στους γονείς αυτών των παιδιών, γιατί θα πρέπει να υποστούν τα παιδιά τους και οι ίδιοι αυτήν την ταλαιπωρία και ποιος θα απολογηθεί για το ψυχικό κόστος που θα υποστούν μαθητές και γονείς.
Σε σας πέφτει το βάρος να εξηγήσετε στους εκπαιδευτικούς, γιατί θα πρέπει να αποδεχτούν να δώσουν στους μαθητές τους λιγότερα από αυτά που τους αξίζουν, λιγότερα από αυτά που θα μπορούσαν να δώσουν.
Τολμήστε, κύριε Δήμαρχε, να καλέσετε γονείς και μαθητές του Σχολείου μας και να τους ξεναγήσετε στο χώρο που θέλετε να στεγαστούν και πείστε τους ότι πρέπει να θυσιαστούν για
το καλό της πόλης μας!
Ίσως κάποιοι συμπολίτες μας που δεν έχουν άμεση σχέση με το Σχολείο να πουν ότι μέλλον της πόλης μας. Ας έρθουν, όμως, στη θέση των μαθητών μας, που θα μπορούσε να ήταν παιδιά τους ή εγγόνια τους και είναι σίγουρο ότι θα είχαν διαφορετική άποψη.
Κύριε Δήμαρχε, κύριοι Δημοτικοί σύμβουλοι, κύριοι συνδιοικούντες αυτήν την πόλη, σας καλούμε να ακυρώσετε αυτή σας την απόφαση και να δώσετε άλλη λύση για το καλό της πόλης
μας, για το καλό των μαθητών αυτού του Σχολείου, για το καλό μιας μεγάλης σχολικής περιφέρειας, που είναι η δεξαμενή έμψυχου υλικού και δίνει χαρά και ζωή στο σχολικό χώρο.
Εξετάστε άλλες δυνατότητες, διότι με τις ενέργειές σας αυτές δημιουργείτε περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιχειρείτε να λύσετε.
Τελειώνοντας θέλω να ευχηθώ ότι θα επικρατήσει η σύνεση από όλες τις πλευρές για το καλό της πόλης μας, μα πάνω απ΄ όλα για το καλό των μαθητών μας και των οικογενειών τους.
Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ