Με χρόνια παρουσία στα κοινά, με μεγάλη εμπειρία στην πρωτογενή παραγωγή, ο Δημήτρης Κολγιώνης μιλάει στο thraki Νεα, καταθέτοντας τις απόψεις του για την ανάπτυξη της περιοχής. Μέσα από τη συνέντευξή του ο κ. Κολγιώνης αναφέρεται στην ανάπτυξη που μπορεί να έρθει μέσα από την καλλιέργεια της γης, αλλά και το πολυδιαφημισμένο, αλλά «άφαντο» προς το παρόν σφαγείο Φερών.

Βρισκόμαστε σε μέρες γιορτών,  είναι οι μέρες που σκεφτόμαστε τους αδύναμους και αναπολούμε τα χρόνια που πέρασαν.

Εσείς τι είναι αυτό που σκέφτεστε έντονα τη μέρα των γιορτών;
Πάντα αυτές τις μέρες υπάρχει μία συναισθηματική φόρτιση.  Προσωπικά Σκέφτομαι τις Οικογενειακές στιγμές όταν είμαστε όλοι μαζί στο γιορτινό τραπέζι με τα Παραδοσιακά φαγητά του τόπου μας, όταν μας μάθαιναν την παράδοση τα ήθη και τα έθιμα.

Σκέφτομαι αυτούς που είναι μακριά και κάνουν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά μόνοι τους, σκέφτομαι αυτούς που δεν έχουν έναν αξιοπρεπή τρόπο   να περάσουν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά.

Πιστεύετε ότι ο Δήμος σαν θεσμική λειτουργία θα μπορούσε και σε ποιο βαθμό να βοηθήσει ειδικά αυτούς που λέτε που δεν έχουν τη δυνατότητα να  περάσουν αξιοπρεπώς τις γιορτές;
Ο Δήμος σαν θεσμική λειτουργία έχει τη δυνατότητα να βοηθήσει και να στηρίξει τους ανθρώπους αυτούς.  Σήμερα στο δήμο μας υπάρχουν δομές που ασχολούνται με το θέμα αυτό όμως Ο δήμος δεν είναι μόνο η Αλεξανδρούπολη η παλιά δηλαδή γεωγραφική περιοχή της Αλεξανδρούπολης,  ο Δήμος πλέον είναι μεγάλος και οι ανάγκες είναι σε όλο το μήκος και το πλάτος του. Για παράδειγμα γνωρίζω σε πολλούς οικισμούς υπερήλικες ή ηλικιωμένους που αδυνατούν να εξυπηρετηθούν η που έχουν οικονομική & σωματική αδυναμία να μετακινηθούν και να εξυπηρετηθούν σε μία δομή όπως είναι το ΚΑΠΗ.  Για όλους αυτούς δεν υπάρχει μία σταθερή μέριμνα και πρόβλεψη. Να τονίσω επίσης ότι αυτές τις δυσλειτουργίες και αυτή την υποστήριξη δεν πρέπει να την σκεφτόμαστε μόνο στις γιορτές. Όλο το χρόνο υπάρχει η ανάγκη.

Τις μέρες των γιορτών σμίγουν οικογένειες, οι φοιτητές έρχονται στο σπίτι, γενικά είναι μέρες που ενώνεται η οικογένεια στο σπίτι. Όμως ο γυρισμός δεν είναι μόνιμος  είναι μόνο για τις γιορτές. Τι θα μπορούσε να συμβεί, ποιες θα ήταν οι δράσεις από πλευράς Δημοτικής Αρχής, η αυτοδιοίκησης για να είναι μόνιμη η επιστροφή των παιδιών;

Τα τελευταία χρόνια είναι δύσκολα για την πατρίδα μας και είναι δύσκολα και για  για τους δημότες μας. Το μεγάλο πρόβλημα όπως πολύ καλά γνωρίζετε είναι ότι δεν υπάρχουν δουλειές εδώ. Σπουδάζουμε τα παιδιά μας, τα  στηρίζουμε οικονομικά, όσοι έχουν τη δυνατότητα για να μπορέσουν σταθούν στα πόδια τους με αξιοπρέπεια και να στήσουν το δικό τους σπιτικό, τη δική τους οικογένεια.

Μία δημοτική αρχή από μόνη της δεν μπορεί να τα καταφέρει να συγκρατήσει το κύμα φυγής των νέων. Θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία. Συνεργασία με φορείς του Κράτους,  συνεργασία με τους άλλους βαθμούς αυτοδιοίκησης.

Αντί λοιπόν ο Δήμος να ζητά  σχολές που δεν είναι παραγωγικές, από όπου οι απόφοιτοι ουσιαστικά γίνονται  νέοι δημόσιοι υπάλληλοι, θα μπορούσαμε να ζητήσουμε σχολές και εκπαίδευση για τον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα από τα πιο απλά πράγματα μέχρι τα πιο σύνθετα, για να μπορέσουμε να δείξουμε στα παιδιά μας ότι η καλύτερη ασφάλεια για τη ζωή τους και την οικονομική τους σταθερότητα είναι ο παραδοσιακός τρόπος της φροντίδας και της καλλιέργειας της γης.

Τι ήταν αυτό αλήθεια έχει απομακρύνει τα παιδιά από την καλλιέργεια της γης και από την κτηνοτροφία και τον παραδοσιακό τρόπο ζωής;

Το βασικό είναι η αγωνία του γονιού να δώσει στο παιδί του το καλύτερο, θεωρώντας ότι αυτό που έχει δεν είναι αυτό που πρέπει για το παιδί. Είναι ένα λάθος που έχουν κάνει πολλοί γονείς. Το σωστό είναι να σπουδάσει το παιδί ,να είναι μορφωμένο για να ανταπεξέλθει στον ανταγωνισμό και στις νέες δυνατότητες που υπάρχουν πλέον στον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα. Για να οδηγήσεις σήμερα  ένα σύγχρονο τρακτέρ που είναι ουσιαστικά ένα κινούμενο κομπιούτερ, χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις.

Ο πρωτογενής τομέας έχει πλέον άμεση σχέση με την  υψηλή τεχνολογία που εμείς οι παλιοί δεν μπορούμε να τα καταλάβουμε και δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε. Γι αυτό το λόγο επαναλαμβάνω ότι ο Δήμος μπορεί και πρέπει να συνεργαστεί με αυτοδιοικητικές δομές αλλά και με το κράτος για να  εκπαιδευτούν οι νέοι αγρότες και κτηνοτρόφοι στο σύγχρονο σύστημα της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. Να στηριχθούν ομάδες παραγωγών διότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες και ενδιαφέροντα χρηματοδοτικά εργαλεία για τον τομέα αυτό.

Πιστεύετε πως το μοντέλο του δήμου εργοδότη ότι δηλαδή ο δήμος θα πρέπει να φτιάξει εταιρείες για να δημιουργήσει δράσεις επαγγελματικού χαρακτήρα στην αγορά;
Το μοντέλο αυτό που περιγράφετε δοκιμάστηκε παλαιότερα. Κάπου πέτυχε αλλά στην πλειοψηφία του απέτυχε.
Οι δημοτικοί σύμβουλοι και ο δήμαρχος μπορεί να έχουν επαγγελματικές γνώσεις στην προσωπική τους ζωή,  αλλά δεν είναι εύκολο να λειτουργήσουν δημοτικές επιχειρήσεις που θα επηρεάζουν θετικά την τοπική οικονομία.  Ο σκοπός είναι να λειτουργούν προσθετικά, θεμιτά και με διαφάνεια και όχι εις βάρος των τοπικών επιχειρήσεων αλλά υπέρ τους και προς όφελος των δημοτών. Όπως γνωρίζουμε από τις μέχρι τώρα εφαρμογές και στο δήμο μας υπάρχουν σοβαρά ζητήματα διαχείρισης σε τέτοιες εταιρείες όπως π.χ. στην ΤΙΕΔΑ. Ο Δήμος αντίθετα θα μπορούσε να είναι αυτός που σχεδιάζει , οργανώνει  και συντονίζει δράσεις στην περιοχή ώστε να συμμετέχουν παλιοί και νέοι επαγγελματίες, και διάφορα άλλα εταιρικά σχήματα για να υπάρχει όφελος για την τοπική κοινωνία. Έτσι μπορούν να προσελκυστούν επενδύσεις και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, νέοι τρόποι δράσεων και νέα προϊόντα.

Και μια τελευταία ερώτηση:  Ποια είναι η γνώμη σας για το σφαγείο;
Στο Δήμο μας έχουμε μια τεράστια κτηνοτροφική παραγωγή. Έχουμε νέους ανθρώπους που είναι κτηνοτρόφοι. Θεωρώ ότι το σφαγείο, θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ανάπτυξη της κτηνοτροφίας και θα βοηθήσει οικονομικά όλους τους κτηνοτρόφους. Ξέρετε στην Ευρώπη όταν μιλούν για γεωργία εννοούν την κτηνοτροφία. Πιστεύω ότι οι εκμεταλλεύσεις που είναι διπλής κατεύθυνσης φυτικη-ζωική παραγωγή, θα ξεπεράσουν ευκολότερα τον ανταγωνισμό στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που ζούμε.