Παραμονές Χριστουγέννων, γίνομαι τα τελευταία χρόνια ξανά παιδί. Τα παιδιά λένε τα κάλαντα, αλλά επειδή είναι μικρά ακόμη, χρειάζονται συνοδεία. Οπότε, μπροστά τα παιδιά, πίσω ο μπαμπάς ή το αντίστροφο (απαραίτητη η απόσταση 10 μέτρων. . .) και βγαίνουμε στους δρόμους. Έτσι και σήμερα, έτσι θα γίνει και την παραμονή πρωτοχρονιάς.
Κι ενώ λέγαμε τα κάλαντα, κτυπάει το τηλέφωνο από επαγγελματία και λέει: «Δεν πληρώθηκαν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Πώς θα βγουν να ψωνίσουν»;

Σε πέντε λεπτά έχω επιβεβαιώσει την είδηση, αλλά ζω με την ελπίδα ότι κάτι θα γίνει. Κάπως θα βολευτεί η κατάσταση. Λίγο από δω, λίγο από εκεί, κάπως θα γίνουν οι αγορές, κάποιος θα κατανοήσει ότι και τα πέντε λεπτά που θα πληρωθεί νωρίτερα ο εργαζόμενος έχουν αξία.

Κι ενώ ζούμε στον ρυθμό της γιορτής, με μπάντες, πιτσιρίκια και γονείς καλαντιστές, πήρα την απόφαση να πάω να βγάλω κι εγώ λεφτά από την τράπεζα.
Είδα το ΑΤΜ άδειο και πήγα να βγάλω χρήματα.
Πριν από εμένα ήταν ένας ηλικιωμένος κύριος, ο οποίος κάτι δεν έκανε καλά και δυσκολεύονταν με το ΑΤΜ. Ξαφνικά ακούω ένα θόρυβο και βλέπω στην οθόνη ότι η κάρτα του κρατήθηκε γιατί άργησε να την βγάλει.
Του είπα να ρωτήσει στην τράπεζα και ξεκίνησα τη διαδικασία για να βγάλω λεφτά.
«Εσείς εξυπηρετείστε;» μου λέει.
Ναι του λέω. Και μέχρι να βγάλω λεφτά διαπιστώνουμε ότι η τράπεζα έχει κλείσει γιατί είναι 14:30.
Πλησιάζω στην τράπεζα να ρωτήσω κάποιον υπάλληλο, δεν με ακούνε, πάω να πάρω τηλέφωνο.
«Πάρτε απ’ το δικό μου. Να μη χρεώνεστε» μου λέει.
Δεν χρειάστηκε όμως, με νοήματα υπάλληλος μου είπε ότι θα πάρει την κάρτα του την Παρασκευή. . .
Δεν ξέρω γιατί έφυγα. . . Δεν γνωρίζω γιατί δεν βρήκα τη δύναμη να τον ρωτήσω αν χρειάζεται κάποια χρήματα. Ίσως επειδή στο πορτοφόλι του διέκρινα ότι υπήρχαν κάποια χρήματα και ο ίδιος είπε «δεν πειράζει».
Δεν ξέρω γιατί κανείς από την ουρά που σχηματίστηκε δεν έπραξε το ίδιο.
Το έχω βάρος και θέλω δημόσια να απολογηθώ.
Γιατί δυστυχώς μετάνιωσα για κάτι που δεν τόλμησα.
Είμαι σίγουρος πάντως, ότι ο κύριος αυτός, είναι ο Άγιος Βασίλης που όλοι περιμένουμε.
Η ευγένειά του, παρά την ατυχία της στιγμής θα του ανταποδώσει το κάθε καλό που εμείς δεν κάναμε.
Ας είναι τα Χριστούγεννα η ευκαιρία για κάτι καινούργιο, ευγενικό και ελπιδοφόρο, με όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη.
Καλές γιορτές.
Γιάννης Τομαδάκης