Φίλος μου το 2021 όποιος μέσα στις καραντίνες,
ψάχνει να βρει τον εαυτό του,
αγάπησε ξανά τη νοσταλγία,
επέστρεψε για πάντα στη γυναίκα του,
ζήτησε στοργή και δεν την βρήκε,
διάβασε για πρώτη φορά ένα βιβλίο,
ανακάλυψε ένα κρυφό του ταλέντο,
μίλησε με τον αδελφό του που είχαν μαλώσει,
είδε τη δασκάλα του παιδιού του ως δική του δασκάλα,
έψαξε στο υπόγειο και βρήκε το χαμένο ημερολόγιο του 1988,
δεν συγχώρησε αλλά ήρθε στη θέση του άλλου και προσπαθεί να συγχωρέσει,
παραβίασε το ωράριο γιατί έπρεπε να βοηθήσει έναν φίλο που έκανε ατασθαλίες,
είπε καλημέρα ενώ ήταν 6 το απόγευμα,
αγόρασε δύο ζευγάρια κάλτσες ενώ χρειαζόταν ένα για να ενισχύσει το κατάστημα της γειτονιάς του,
αυτός που εκτίμησε την οικογένεια, το να τρώει κάθε μέρα με την οικογένεια, το να μαγειρεύει ακόμη κι αν έκαψε το φαγητό.
Αυτός που . . . (μπορείς να συμπληρώσεις τη λίστα με τους δικούς σου φίλους).
Φίλος μου, αυτός που δεν είδε μόνο το μαύρο στο 2020, μία δύσκολη πράγματι χρονιά.
Γιατί το 2020 έφερε και πολλές χαρές σε συνανθρώπους μας.
Η Μαρίνα έγινε για πρώτη φορά μητέρα στα 45 της,
ο Νίκος έπαψε να είναι άνεργος,
η Καίτη θα σπουδάσει γιατί ένας άγνωστος καλύπτει όλα τα έξοδα για τα δυο παιδιά από το χωριό της που μπήκαν στο πανεπιστήμιο.

Χάσαμε φίλους, ταλαιπωρηθήκαμε, αναρωτηθήκαμε, αλλά ακόμη είμαστε ζωντανοί και πρέπει να συνεχίσουμε να παλεύουμε.

Το 2021 μπορούμε να το κάνουμε έστω μέσα μας καλύτερο.
Καλή χρονιά και καλή λευτεριά.

Γιάννης Τομαδάκης