Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από την επίσκεψη του υφυπουργού παιδείας και θρησκευμάτων Άγγελου Συρίγου, ο οποίος σε κλειστή σύσκεψη με τους επικεφαλής των δημοτικών παρατάξεων του δήμου Διδυμοτείχου, ανακοίνωσε ότι θα ιδρυθεί τμήμα ψυχολογίας στο Διδυμότειχο, ενώ παράλληλα έδωσε έναν χρόνο ζωής στη νοσηλευτική με πολλούς, πάρα πολλούς αστερίσκους.
Ο υπουργός Συρίγος, ο οποίος ίσως στον επόμενο ανασχηματισμό να μην είναι υπουργός, ίσως να μην είναι καν βουλευτής γνωρίζει πολύ καλά το χαμό που θα φέρει η βάση του 10 στην τριτοβάθμια εκπαίδευση κι ότι περιφερειακά πανεπιστήμια κινδυνεύουν να κλείσουν, γιατί θα μείνουν χωρίς φοιτητές.
Γνωρίζει επίσης πάρα πολύ καλά, ότι το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, θέλει να πάρει τη νοσηλευτική, όχι μόνο από το διεθνές πανεπιστήμιο, αλλά και από το Διδυμότειχο και να λειτουργήσει την πανεπιστημιακή πλέον σχολή στην Αλεξανδρούπολη. Εκεί δίπλα στην ιατρική, στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο, απέναντι από τη θάλασσα.
Για πρώτη φορά από την ίδρυσή της, φέτος, η νοσηλευτική αναμένεται να αποκτήσει δύο μόνιμους καθηγητές, ενώ καμία δημοτική αρχή, ειδικά αυτή του Πατσουρίδη ο οποίος κυβέρνησε το Διδυμότειχο για 9 χρόνια κι ενώ είχαν αρχίσει οι τριγμοί, δεν κατάφερε να λύσει το κτηριακό, το θέμα των φοιτητικών εστιών και πολλά άλλα.
Με τον κλήρο να πέφτει στη νυν δημοτική αρχή και στον δήμαρχο Ρωμύλο Χατζηγιάννογλου, ο οποίος πίεσε αφόρητα και τελικά κατάφερε να βγει η προκήρυξη για δύο καθηγητές, το φορτίο είναι βαρύ. Και να ήταν μόνο η νοσηλευτική. Είναι και το νερό το τιμημένο να μην ξεχνιόμαστε. . .
Η νοσηλευτική λοιπόν, για πρώτη φορά ενώ είναι έτοιμη να ορθοποδήσει όσον αφορά στους καθηγητές τουλάχιστον, είναι έτοιμη να χαιρετήσει το ιστορικό Διδυμότειχο.

Δε θα μιλήσουμε σήμερα για παρωπίδες και συλλόγους που έπονται. Ο καθένας κάνει τον αγώνα του, με τον σωστό ή λάθος τρόπο.
Θα μιλήσουμε όμως για τη μεγάλη παγίδα που υπάρχει και αφορά πάλι στο Διδυμότειχο.

Ακόμη κι αν ιδρυθεί η ψυχολογία, σχολή με μεγάλη ζήτηση, την οποία διεκδικεί με αξιώσεις, κτήρια, υποδομές, ώριμη λόγω της τεράστιας εμπειρίας της με το ΔΠΘ τοπική κοινωνία Κομοτηνή, δε σημαίνει ότι το Διδυμότειχο θα έχει ες αεί πανεπιστήμιο.
Τα παρακάτω ερωτήματα τα αφήνουμε για να απασχολήσουν τους σωτήρες.
Πώς θα γίνει η ίδρυση αυτής της σχολής;
Με ποιους καθηγητές;
Σε ποιο κτήριο;
Σε ποια μόνιμη εγκατάσταση;
Τι θα γίνει αν στην αξιολόγηση των ΑΕΙ η σχολή ψυχολογίας Διδυμοτείχου λόγω ελλείψεων σε προσωπικό κ.α. πιάσει πάτο;
Πώς θα την κρατήσει το Διδυμότειχο, όταν χάνει τη μία και μοναδική σχολή που έχει;
Ποιο επιχείρημα θα βρει απέναντι σε μία ολοκληρωμένη πρόταση για μεταφορά σε πόλη που θα παρέχει όσα δεν παρέχει το Διδυμότειχο;

Ας αφήσουν θα τους λέγαμε τις επιστολές και τις υπογραφές κι ας ασχοληθούν με το μέλλον, γιατί αν πέσεις στην παγίδα, θα σε βγάλουν. Το αν θα σε βγάλουν τυχαία ή ύστερα από παρακάλια αν ζήσεις, έχει μικρή σημασία.