Τα αποτελέσματα της αντιπυρικής περιόδου του 2025 παρουσίασε στη σημερινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου ο Υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, κ. Γιάννης Κεφαλογιάννης.

Σε επίπεδο τοπικής διοίκησης, δέκα Δήμοι συγκεντρώνουν περίπου 22 % του συνολικού αριθμού πυρκαγιών της χώρας, κυρίως στις Περιφέρειες Θεσσαλίας, Δυτικής Ελλάδας και Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Το κυρίαρχο είδος πυρκαγιάς στους εν λόγω Δήμους είναι αγροτικό ή χορτολιβαδικό, με χαρακτηριστικά μικρής έκτασης αλλά υψηλή συχνότητα επανεμφάνισης.

Σύμφωνα με τα στοιχεία η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (ΑΜΘ) έρχεται πρώτη σε πανελλαδικό επίπεδο  με 907 πυρκαγιές ενώ ακολουθεί η Θεσσαλία με 822 πυρκαγιές.

Στην ΑΜΘ πρώτοι στις εκδηλώσεις πυρκαγιάς έρχονται οι Δήμοι Ορεστιάδας και Τοπείρου, με 89 περιστατικά ο καθένας.

 

8 στις 10 πυρκαγιές σβήνουν πριν ξεπεράσουν τα 10 στρέμματα.

Το 97% περιορίζεται κάτω από 100 στρέμματα.

Το 84% σβήνει μέσα σε 2 ώρες και 18 λεπτά.

Ο μέσος χρόνος πρώτης προσβολής είναι 14,8 λεπτά.

Ο Δείκτης επιτυχίας πρώτης προσβολής ανέρχεται σε 96,6%

Όπως έγινε σαφές, η πίεση λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης είναι εμφανής αφού το 2025 κατεγράφησαν έξι ημέρες με Δείκτη Επικινδυνότητας 5, έναντι του μέσου όρου της 1,1 στην περίοδο 2006–2024.

Παρά ταύτα, το εθνικό σύστημα διαχείρισης παρέμεινε αποτελεσματικό. Ενδεικτικά, το 112 ενεργοποιήθηκε μόλις στο 5,5% των περιστατικών, επιβεβαιώνοντας στοχευμένη χρήση του συστήματος αποκλειστικά όπου προέκυπτε πραγματικός κίνδυνος για πολίτες ή οικισμούς.

Στις μεγάλες πυρκαγιές (άνω των 10.000 στρ.) καταγράφηκαν 9 συμβάντα (1 τον Ιούνιο, 8 τον Ιούλιο–Αύγουστο), με συνολική καμένη έκταση περίπου 249.000 στρέμματα και μέση έκταση ανά πυρκαγιά περίπου 27.700 στρέμματα, σαφώς χαμηλότερη από τον ιστορικό μέσο όρο (~64.000 στρέμματα).

Η εποχική κατανομή κορυφώνεται στους μήνες Ιούνιο–Αύγουστο, όταν συνυπάρχουν υψηλές θερμοκρασίες, χαμηλή υγρασία και αυξημένη αγροτική δραστηριότητα. Οι περιοχές με υψηλή συχνότητα ταυτίζονται με αγροτικές και καλλιεργήσιμες εκτάσεις, όπου παρατηρούνται δραστηριότητες θερισμού, καθαρισμού αγρών και καύσης υπολειμμάτων καλλιεργειών.