Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα λέει ο σοφός λαός και μάλλον έχει δίκιο.

Στις πρόσφατες υποθέσεις Τομπούλογλου και Λιάπη, η κατακραυγή έπεσε και στο κόμμα τους.
Ποιος άλλωστε μπορεί να ξεχάσει ακόμα και την άποψη περί εγκληματικής οργάνωσης για το ΠΑΣΟΚ, που ίσως κάποιος να υποστήριζε, όπως ανέφερε σε τηλεοπτική εκπομπή ο περιφερειάρχης κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας, λόγω Τσοχατζόπουλου.

Το κόμματα, πράγματι, είχαν και δυστυχώς έχουν διάφορους τύπους που κρίνονται όταν έρχονται στο φως οι παράνομες πράξεις τους.

Τις τελευταίες ώρες, τα φώτα πέφτουν πάνω στον πρώην υφυπουργό Απόστολο Φωτιάδη, για τον οποίο υποστηρίζεται ότι έχει συγγενική σχέση με διοργανωτή του πάρτι της φοροδιαφυγής και των ναρκωτικών στην Παλαγία Αλεξανδρούπολης.

Ακόμα κι αν έχει συγγενική σχέση, ο πρώην υπουργός και υποψήφιος δήμαρχος Αλεξανδρούπολης με κάποιον από τους συλληφθέντες, δεν μπορεί να έχει ευθύνη ποινική. . .
Ευθύνη μη ορθής μεταλαμπάδευσης ηθικής γνώσης και συμπεριφοράς, μπορεί να έχει, αλλά και πάλι, με ένα τέτοιο περιστατικό δεν μπορεί να σχετίζεται.

Ακόμα κι αν κάποιος από τους συλληφθέντες έχει μεγαλώσει με τον Φωτιάδη, μπορεί ο Φωτιάδης να απολογείται για τις πράξεις του;

Σε καμία περίπτωση, δεν γράφω τα παραπάνω για να στηρίξω τον κ. Λάκη, όπως τον αποκαλούν οι παλιοί του ψηφοφόροι και οι φίλοι του.

Αλλά πέρα από μία αναφορά σε κάποια δημοσιεύματα, ένας πομπώδης τίτλος δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα άλλο αυτή τη στιγμή.
Πολιτικά επιχειρήματα για να «χτυπηθεί» ο Φωτιάδης, υπάρχουν πολλά. Πάρα πολλά.

Μπορείς να τον κριτικάρεις για την απόφασή του να επιστρέψει, ενώ έχει περάσει σχεδόν από παντού. . .
Μπορείς να τον κατηγορήσεις, για τη λάθος προσπάθεια να κατασκευαστεί οικισμός με ξύλινα σπιτάκια στις όχθες του Άρδα, έργο που σαπίζει και γεμίζει οργή τους ανέργους της περιοχής.
Μπορείς να βρεις, πολλά για κάποιον που ήταν χρόνια στην εξουσία.

Το να λες όμως ότι ο ανιψιός του ή ο γιος του φίλου του έκανε αυτό, δεν προσφέρει ως πολιτικό επιχείρημα. Αντίθετα, μάλλον του δίνει πόντους στον προεκλογικό του αγώνα, γιατί ίσως να λέει, «με φοβούνται και με χτυπάνε».
Γιάννης Τομαδάκης