Η πρόσφατη αναφορά από τοπικό ηλεκτρονικό μέσο ενημέρωσης, για τις εγκάρσιες ρωγμές που παρουσιάζει η
η οδός Παπαναστασίου (πρώην ρέμα Βανικιώτη), δικαίως δημιουργούν ανησυχία και είναι επιβεβλημένος ο έλεγχος στατικής επάρκειας για έναν από τους βασικούς οδικούς άξονες της Αλεξανδρούπολης.
Αξίζει αναφοράς πως από τα αρχικά στάδια κατασκευής του συγκεκριμένου έργου, είχαν παρατηρηθεί ρηγματώσεις και στην συνέχεια με τον φόβο της αμφισβητούμενης στατικής επάρκειας της επικάλυψης του χειμάρρου αποφασίστηκε αφενός η μονοδρόμηση της οδού και αφετέρου η απαγόρευση της κυκλοφορίας για οχήματα άνω των 4 τόνων.
Σήμερα παρατηρείται ότι η πλειάδα των ρηγματώσεων είναι παράλληλες με την κατεύθυνση των υφιστάμενων δοκών. Το γεγονός αυτό σημαίνει ή ότι ο δείκτης ελαστικότητας των δοκών είναι διαφορετικός ή ότι η σύνδεση των δοκών μεταξύ των δεν είναι επαρκής ή πιθανώς και τα δύο μαζί.
Επί πλέον το γεγονός ότι οι δοκοί κατασκευάσθηκαν επί τόπου του έργου χωρίς πιστοποίηση (ISO), με τα υλικά της εποχής εκείνης και με προσωπικό το οποίο δεν είχε την δέουσα εκπαίδευση σε κατασκευή προεντεταμένων κατασκευών, μας καθιστά επιφυλακτικούς για την ασφάλεια της κατασκευής.
Προτείνονται τα εξής :
Να ανατεθεί σε εξειδικευμένο σύμβουλο ο ποιοτικός έλεγχος της στατικής επάρκειας του φέροντα οργανισμού της επικάλυψης.
Η επιτήρηση της οδού ως προς την απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων άνω των 4τόνων και τέλος η εγγραφή του έργου στο Εθνικό Μητρώο υποδομών έτσι ώστε να μεταβιβαστεί η ευθύνη ελέγχου στο κεντρικό κράτος.

Τέλος αξίζει να αναφερθεί το ιστορικό της όλης υπόθεσης το οποίο έχει ως εξής:
Το ρέμα «Λεύκη» ή άλλως ο χείμαρρος «Βανικιώτη», είναι αυτό που πηγάζει από τον ορεινό όγκο βόρεια της Αλεξανδρούπολης και εκβάλλει στην θαλάσσια περιοχή Ανατολικά του κτήματος Βανικιώτη, εξ ού έλαβε και το πρόσφατο όνομα.
Η διάβαση του ρέματος γίνονταν αρχικά επί οθωμανικής αυτοκρατορίας με δύο ξύλινες γέφυρες, η μία στο ύψος του παλιού-παλιού Νοσοκομείου και η δεύτερη στον χώρο του Τελωνιακού σταθμού που βρίσκονταν δίπλα στην Λεωφόρο Μάκρης.
Κατόπιν την δεκαετία του 1920 αντικαταστάθηκαν με γέφυρες οπλισμένου σκυροδέματος.
Μετά την κατάρρευση της γέφυρας της εθνικής οδού το 1959 η γέφυρα αυτή αποκαταστάθηκε και διαπλατύνθηκε.
Οι γέφυρες αυτές υφίστανται σήμερα όπως κατασκευάσθηκαν.
Την δεκαετία του 1963 ξεκίνησε η διευθέτηση της κοίτης με λιθοδομή στο τμήμα από το ύψος της οδού Μιχαήλογλου έως την εκβολή του στην θάλασσα.
Η λιθοδομή είναι στο άνω μέρος περί τα ογδόντα εκατοστά ενώ στην βάση της είναι περί το 1,5 μ.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 κατασκευάσθηκαν τρεις διαβάσεις πεζών στις οδούς Κατακουζινού, Ήρας και Ευκαρπίας. Με την επέκταση του σχεδίου πόλεως το 1978 υπήρξε η ανάγκη επιπλέων διαβάσεων του χειμάρρου και για το σκοπό αυτό δημιουργήθηκε μία «ιρλανδική» διάβαση στην προέκταση της οδού Παναγάθου η οποία και ακυρώθηκε με την κατασκευή της μικρής περιφερειακής το 2013.
Το 1986 επί Δημαρχίας Σουλακάκη και μετά την ίδρυση της ΔΕΠΕΑ ξεκίνησε η επικάλυψη του διαμορφωμένου τμήματος του ρέματος από την Εθνική οδό μέχρι την οδό Δήμητρας, με την τοποθέτηση δοκών από προεντεταμένο σκυρόδεμα μεταβλητού μήκους, η οποία έγινε με την μέθοδο της τάνυσης χάλυβα πριν τη χύτευση του σκυροδέματος.
Οι εν λόγω δοκοί τοποθετήθηκαν επί της προυπάρχουσας λιθοδομής, διαμορφώνοντας σχετικό μαξιλάρι για την έδραση αυτών με διαστάσεις 1*1.
Λόγω των ελιγμών της κοίτης του χειμάρρου η τοποθέτηση των δοκών παρουσίαζε διάκενα στα σημεία των καμπυλών του χειμάρρου. Για την σύνδεση των δοκών και την πλήρωση των διακένων έγινε επικάλυψη με σκυρόδεμα οπλισμένο με δομικό πλέγμα.
Το 2003 επί δημαρχίας Αλεξανδρή ξεκίνησε η διαμόρφωση της οδού Παπαναστασίου στην μορφή που είναι σήμερα.
Οι προεντεταμένοι δοκοί που είχαν τοποθετηθεί από την ΔΕΠΕΑ δεν είχαν καλύψει πλήρως όλη την διαμορφωμένη κοίτη αλλά υπήρχαν δύο διάκενα στα σημεία των γεφυρών της Εθνικής οδού, της οδού Κίρκης και της οδού Δήμητρας.
Στα διάκενα των γεφυρών αυτών τοποθετήθηκαν παλιοί δοκοί οι οποίοι υπήρχαν εγκαταλειμμένοι στον χώρο πλησίον του 10ου δημοτικού σχολείου.
Στην γέφυρα της οδού Δήμητρας και στα πλαίσια του έργου της διαμόρφωσης του κόμβου του παλιού – παλιού Νοσοκομείου (2009), το διάκενο που υπήρχε αφού καθαιρέθηκαν τα πτερύγια της γέφυρας, συμπληρώθηκε με μεταλλικούς γαλβανισμένους δοκούς.

Παύλος Α. Μιχαηλίδης
Αρχιτέκτων μηχανικός ΑΠΘ
Ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος.