Η κατάντια είναι μία λέξη.
Στην περίπτωσή μας όμως δεν παίζουμε με τις λέξεις, αλλά με την ιστορία.
Η ιστορία ενός νομού κι ενός εργοστασίου που στήριξε έναν νομό και κυρίως των αγροτικό του κόσμο.
Δεν αναφερόμαστε σε εργαζόμενους κι άλλους επαγγελματίες που σχετίζονταν και έβγαζαν μεροκάματο από το εργοστάσιο.
Έτσι το κατάντησαν τώρα.

Χωρίς φώτα, χωρίς καπνούς, με κόμβο μες το μαύρο.

Να τα διηγούνται όσοι τα έζησαν αλλιώς και να κλαίνε για το χάλι που οδήγησαν τον Έβρο. . .

 

Το πλέον θλιβερό όμως είναι ότι ούτε οι κατά φαντασία δήμαρχοι και βουλευτές δεν αναφέρονται στην ΕΒΖ. Ίσως γιατί η φαντασία τους περιορίζεται στο μέλλον που σχεδιάζουν στη δερμάτινη καρέκλα.

Οι φωτογραφίες από τη σκοτεινή είσοδο του εργοστασίου και τον κόμβο της «βιομηχανικής περιοχής» Ορεστιάδας.